Als kind zijnde worden we al beoordeeld op en met cijfers. Voldoende en onvoldoende. Zwart/wit. Hoe jammer is het dat je als kind zijnde al beoordeeld wordt op goed of fout. Helaas werkt het reguliere onderwijs nog steeds voor 80% zo. Hoeveel fijner zou het zijn wanneer talenten worden gestimuleerd en waar meer hulp bij nodig is dit ook gedaan en gegeven wordt? Zonder oordeel of stempel.
Vanaf kinds af aan worden we al opgevoed met cijfers. Goed – beter – best. Hoe maak je mensen perfectionistisch? Iedereen wil de beste zijn als goed niet goed genoeg is. Neem maar van mij aan, perfectionistisch zijn is heel vermoeiend en ik ben blij dat dit bij mezelf voor een heel eind is afgenomen.
Maar nu genoeg over het schoolsysteem. De volgende cijfers waar iedereen een oordeel over heeft zijn die cijfers die je gewicht voorstellen. Heb jij daar zelf geen oordeel over dan hebben anderen dat wel. Het is een zware last want je bent al snel te dun, te dik, normaal maar toch ook weer niet. Er is altijd een mening. Gewicht zegt alleen niet alles en is niet met elkaar te vergelijken. Het gewicht hangt van zoveel factoren af. Een kilo vet is een heel andere substantie dan die kilo spier maar hey, die kilo is een kilo…. Ieder lichaam heeft een eigen setpoint en dat is afhankelijk van onder andere; leeftijd, lengte, man/vrouw en etnische achtergrond. Niemand is hierin dus hetzelfde.
Nog een cijfer issue, eentje die status geeft. Namelijk je salaris. Er wordt heel anders gekeken naar iemand die 4800 euro in de maand verdient dan naar iemand die er 1200 verdient. Waarom? Wij dragen allemaal iets goeds bij in de maatschappij, de ene bijvoorbeeld als vuilnisman of administratief medewerker, de ander als vertegenwoordiger of bankier. Ieder kiest ook het werk waar hij/zij gelukkig van wordt en niet voor de status die hierbij hoort. Beide zijn goed in hun vak, zonder onderscheid.
Leeftijd is ook een getal waardoor we ons laten definiëren.
Tot een bepaalde leeftijd is alles geoorloofd. Maar zit je op je 28e nog op school? Dan kijken mensen je vaak gek aan wanneer dit geen universitaire opleiding is. En waarom? Wie weet ben je je aan het omscholen, komt die opleiding er nu pas van of volg je nu pas je hart. Er wordt ook gezegd dat je boven een bepaalde leeftijd, ergens tussen de 40 en 50 beter geen korte rokken, blote armen of hakken aan kan trekken. Dat past niet bij de leeftijd. Waarom niet? Dat kan niemand zeggen, alleen dat het gewoon zo is. Grijze haren? De eerste worden eruit getrokken en daarna worden ze geverfd. Grijs worden doen we pas als we bejaard zijn. Niet eerder! Ook een maatschappelijk statement.
Ik vind dit echt bizar, dat de maatschappij zo geprogrammeerd is om van vele zaken iets te vinden. Ik vind er vooral niets van….of trek mij er niets van aan. Tenminste, dat probeer ik. Dat lukt ook mij niet altijd. Maar de kern is; doe wat voor jou goed voelt! Is dat op je 40e nog een opleiding? Vooral doen, laat je niet tegenhouden. Door niemand.
De sleutel is: het cijfer is niet wie jij bent. Het gaat erom wat jij voelt!
Volg je hart, je ingeving en de richting die jij wil volgen. Kies voor jezelf. Alles is goed. Doe het als het jouw tijd is!
Nu ben ik benieuwd. Laat jij je definiëren door cijfers die jou worden opgelegd? Of die je jezelf oplegt? Of kies jij voor jezelf?
