We leven in een snelle wereld. Er wordt veel van ons verwacht. Een gemiddeld mens heeft nogal wat ballen hoog te houden. Of dat altijd realistisch is? Nee! Maar daar gaan we vaak aan voorbij. We willen erbij horen. We willen ons conformeren aan de maatschappelijke verwachting. Anders zijn, is voor veel mensen oncomfortabel.
We gaan naar school, kiezen een beroepsrichting, bekwamen ons daarin en zoeken een baan die daarbij past. Liefst eentje die je leuk vindt en waar de collega’s gezellig zijn. De zekerheid van een maandelijks salaris is goud waard. Ook op persoonlijk vlak volgen we het ritme van de maatschappij. Als kind is de wereld een speeltuin. Als tiener zet je je af tegen je omgeving, ontdek je jouw identiteit. Je wordt voor het eerst verliefd. Vindt uiteindelijk een levenspartner. Huisje, boompje, beestje is geboren. Je werkt tot je pensioen en hoopt daarna nog een aantal jaar van het leven te kunnen genieten.
Iedereen die niet in dit plaatje past, wordt veroordeeld. In meer of mindere mate. Er zijn talloze voorbeelden van mensen die niet 100% zichzelf kunnen of durven zijn. Ze voelen zich beperkt door hun omgeving. Hierdoor raken ze de verbinding met zichzelf volledig kwijt, met alle gevolgen van dien…
Het echte goud zit in het volgen van je intuïtie. Doen waar jij blij van wordt. Je eigen pad kiezen. Keuzes maken die voor jou volstrekt logisch zijn, ook als niemand er iets van snapt. Iedere dag uit bed springen met het gevoel dat je jouw meest magische leven leeft. De meubelmaker, de belegger, de kantoormedewerker, de coach, de leidinggevende, de monteur, de danseres. We hebben ze allemaal nodig. Iedereen is even waardevol.
Laten we die sociale status overboord gooien. Het gaat er niet om hoeveel je verdient. Het gaat erom wat je doet. Wat je voor een ander betekent. Ieder mens heeft een uniek talent waardoor de wereld een stukje mooier wordt. De wereld wacht op jou! Laat je zien!
